.

.

poniedziałek, 13 czerwca 2016

18 lat temu... godzina 14.20

Jakiś dawny czas temu gdy bociany zaczęły strajkować i w ,,tych sprawach,, trzeba było sobie radzić inaczej, mój brzuch posłużył pewnej maleńkiej zawodniczce za salę treningową. Salta, fikołki, przewroty z wyskokiem i wykopem były na porządku dziennym. Swoje waleczne umiejętności ćwiczyła na mnie... od środka.
A to pojawiał się zarys małej piąstki, a to stópki, a to zarys malutkiej główki. Czasem miałam wrażenie, że w moim brzuchu odbywają się zajęcia z kickboksingu, a moja mała zawodniczka za wszelką cenę chce być prymuską. Uff...

Przyszedł czas by tę salę treningową opuścić i okazało się, że mój mały zawodnik wypiął się maleńką pupką na cały świat. A może od samego początku chciała zamanifestować, że ma wszystko w głębokim poważaniu?
Sala operacyjna, narkoza, dźwięk włączanych lamp. A potem? z oparów opadającej narkozy usłyszałam wesoły głos- ma pani córkę, 2700 waga, 51cm długa, a gdzieś z boku ktoś sceptycznym głosem dodał- nie będzie pamiętać. Pamiętałam. Zostałam mamą.
Dziwne to było uczucie. Radość przeplatała się z obawą czy podołam tej roli. Od tego czasu mija dziś 18 lat. Nie należę do matek idealnych, a sama rola do łatwych nie należy, jednak nie żałuję. Warto było :).

7 komentarzy :

  1. Pewnie, że zapamiętałaś:) dzis ty masz święto, taką rocznicę zostania mamą trzeba świętowac z fajerwerkami! Gratulacje dla obu PAŃ :)

    OdpowiedzUsuń
  2. no to niezła "sznurówka" ci wyszła;) gratulacje;)

    OdpowiedzUsuń
  3. no to będzie sie działo u ciebie oj będzie życzę udanych wesel:)

    u mnie dziś mija 18 lat jak w kościele powiedziałam mężowi tak:)
    a 4 listopada zostałam mamą przyznacie jedna z trudniejszych ról

    wszystkiego dobrego kochana Tobie i córce bo jak by nie patrzeć to święto was obu:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Witaj jak dla mnie nie Drewniana. Cóż mogę napisać. Gratuluję młodej, przepraszam już dorosłej i jej mamie. Mamie z tego powodu, że dała z siebie wszystko za równo przy porodzie, jak i przy opiece i wychowaniu takiego cudu. Pozdrawiam serdecznie obie panie:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Cud narodzin... ja rodziłam naturalnie... każdy z tych trzech dni jest najszczęśliwszym dniem w moim życiu
    Takie chwile pamięta się na całe życie
    miło do niech powracać

    OdpowiedzUsuń