Gdyby kiedyś istniał instagram, byłabym najgorszą matką ever :P.

Ostatnio wkręciłam się w instagram, a konkretnie bookstagram. Tam piszę o książkach, mówię o książkach, rozmawiam i dyskutuję o książkach. Książkoholik tak ma, że jak spotka sobie podobnych, to wiadomo raj na ziemi.
I tak będąc na instagramie czasem zapędzam się w sekcje beauty, mody, stylu, jedzenia i... tych  takich mamowych. Nie żebym coś, bo warsztat już za stary, ale kiedyś przecież babcią zostanę, to kto wie co się może przydać z wiedzy obecnej. Ale o matko i córko #instamateczki, to jest jakieś przerażające zjawisko.
Każda wie najlepiej, robi najlepiej, a jak ktoś robi inaczej od razu ma łatkę złej matki. A potem te inne, bardziej słabe lub z mniejszą siłą przebicia, biorą sobie zarzuty do serca i myślą, że jeśli nie kupią ubranek, akcesoriów i innych dupereli za miliony monet, to są złe, nieodpowiedzialne i ogólnie do doopy.
Jak ja się cieszę, że "za moich czasów" zjawisko interent nie gościło pod każdą strzechą, a o instagramie nikt nawet nie śnił. Ja byłabym najgorszą matką ever. Wiem to  .

Nie karmiłam piersią, bo z bólu wyskakiwałam z kapci, pokarm jałowy, dziecko głodne...zresztą o jakich piersiach tu mówić. Ot małe wypustki. Mleko w proszku plus butelka załatwiły sprawę i mogłam razem z dziecięciem delektować się chwilami podczas karmienia. Moje cycki pozostały moje. Teraz okazuje się, że młode mamy mające problem z laktacją wstydzą się iść do sklepu kupić mleko modyfikowane, w obawie o napiętnowanie, krytykę, hejt.
Moje dzieciątka były dziećmi z chodaka. Tak wiem, samo zło i najgorszy wynalazek. Ale dzięki niemu mogłam zjeść ciepły obiad, zaparzyć herbatę bez obawy, że poparzę latorośl, a nawet skorzystać z toalety, bez trzymania potomków na kolanach. To był naprawdę komfort i luksus, lepszy niż jakieś tam spa.
Moje dzieci ominęły etap raczkowania i chodzenia przy meblach, tylko od razu w wieku 11 miesięcy  ruszyły przed siebie. Podobno to też nie dobrze. Raczkować nauczyły się mając półtora roku na kuchennym bufecie. To też źle, bo jak to na bufecie? przecież tam się posiłki przygotowuje. No cóż, mucha też czasem siądzie, a nie wiemy gdzie wcześniej gościła  .
Moje dzieci miały swobodny dostęp do słodyczy, czekolad i cukierków aż do porzygu. A że mogły czerpać ze słodkiego źródełka do woli, to okazało się, że wcale nie było ono dla nich takie kuszące. I dlatego po słodycze sięgały sporadycznie. Bardziej kusiły ich tarte jabłka, które cierpliwie przygotowywał mój tato.
Teraz mamy boją się przyznać, że dały dziecku lizaka w strachu przed zlinczowaniem. Dlatego na zdjęciach wstawiają tylko owocki, podawane dziecięciu grzecznie siedzącemu w krzesełeczku.
Ło matko...krzesełeczko? U nas zbędny wydatek. Nasze niejadki, albo były karmione podczas kąpieli, albo siedząc na stole i (patent męża) kapiąc stearyną do miseczki z wodą robiąc wzorki, a my wtedy popychaliśmy jedzenie łyżka za łyżką. Mało to wychowawcze, mało edukacyjne. Gdzie dyscyplina? gdzie nauka? gdzie maniery? mogłabym powiedzieć, że w .... ale dla nas najważniejsze było, że jadły.
Teraz instamateczki zapytałyby się mnie- a gdzie wychowanie?
Gdy słyszę, że matki odmierzają swoim dzieciom jedzenie, ważą porcje, liczą kalorie, to za głowę się chwytam, chociaż z większą chęcią w tę głowę to walnęłabym taką rodzicielkę.
Kobitki nakręcają się jedna przez drugą- to jest dobre, to jest złe, to jest trendy, a tamto to obciach. I te ich dyskusje pod zdjęciami, kłótnie, wyzwiska. I tu mogłabym się zapytać- a gdzie wychowanie?.
I chyba najgorsze jest to, gdy jakieś instagramowo- mamowe guru rzuci hasło, że tylko takie kaszki są cooll, a ubranka dla dzieci tylko i wyłącznie muszą być firmowe, wózki to tylko mercedesy wśród wózków, a zabawki za kolejne miliony monet, inne mamy to podłapują i ostatnie pieniądze wydadzą na to co czasem dzieciom jest po prostu zbędne. Bo dzieci często wolą się bawić zwykłą gazetą czy wałkiem do ciasta zamiast fikuśną zabawką. Mój syn uwielbiał np odkurzacz. Wtedy następowało pół godziny błogiego spokoju .
Niektóre mateczki włosy z głowy zaczynają sobie rwać, bo ich półroczne dziecko nie jest zainteresowane nauką angielskiego, a ona płyty puszcza, bajki zapodaje i nic.. A przecież inna matka, to pisała, że u nich to już angielski, hiszpański i nawet matematykę się wprowadza. Naprawdę? To może jeszcze dołączyć skrzypce? albo na uniwersytet od razu zapisać. No ludzie. Na wszystko przychodzi pora. A powiedzenie- im wcześniej tym lepiej, to wcale nie znaczy od dnia porodu !!!  .
Moje macierzyństwo w kwestii wychowania i bycia konsekwentną kulało, ale wtedy mogła mnie tylko skrytykować/shejtować teściowa, sąsiadka, czy jakaś inna ciocia dobra rada. Teraz mateczki pozwalają na krytykowanie siebie tysiącom innych osób i to w dodatku obcych. I po co? w imię czego?
Mam ochotę im powiedzieć, że nie ma idealnych matek i nigdy nie było.
Czy ja robiłam wszystko dobrze? za cholerkę nie, ale i tak moje dzieci wyrosły na bardzo mądrych, inteligentnych i zdolnych ludzików. Dumna jestem bardzo. Nie z siebie, z nich . Wasze też wyrosną, trzeba tylko poluzować gumę, dać sobie na luz i przestać spinać pośladki. A najważniejsze, przestać się dostosowywać do innych. Bo inni wcale nie wiedzą wszystkiego. A na dzieci nie ma jednej instrukcji obsługi, bo każde dziecko jest inne  .
I . .