Przychodzi baba do lekarza....

Chorować nie lubię, a kto zresztą lubi? chora to ja zaczynam być gdy muszę skorzystać z porady lekarza w Norwegii. A korzystam tylko wtedy, gdy sama nie daję rady zaleczyć, wyleczyć, zwalczyć. Albo gdy chodząc po ścianach, z bólu  rysuję paznokciami tapetę... mąż się denerwuje, więc idę do lekarza dla świętego spokoju. Spokoju pana męża, ściany, tapety... no i moich paznokci ;). Lakieru szkoda, bo taki ładny :).
Lekarza mam niedojdę, żeby nie powiedzieć idiotę. Na każdą dolegliwość fizyczną czy psychiczną zaleca jeden środek przeciwbólowy- paracet. Jeszcze nie zdążę ust otworzyć, a już słyszę - paracet
. Grypa, bezsenność, ból brzucha- paracet. Kolano przypomniało o sobie kilkanaście lat po operacji- diagnoza? krzywe kolano- no raczej ;P i zalecenie- paracet.
I tak się zastanawiam czy kształciła go jakaś akademia medyczna czy może papa google?
Zaszalałam i skorzystałam z prywatnej kliniki. Fakt, więcej badań zlecili... w końcu musieli czymś uzasadnić wysokość rachunku i zalecili... silniejszy środek przeciwbólowy. Amen.
Fizycznie nic mi nie jest, ale psychicznie powoli wysiadam. Dlatego jak kiedyś, gdzieś zobaczycie kobicinę idącą ulicą i mamroczącą pod nosem jak mantrę- paracet. paracet, paracet... to według wszelkiego prawdopodobieństwa to będę właśnie ja, albo jakiś inny delikwent podlegający norweskiej służbie zdrowia. Póki co mam się jeszcze dobrze... póki co ;).