Zwłoki

Każdy ma taki dzień, gdy czuje się jak bezwolna kukiełka tarmoszona przez życie. I to nawet nie chodzi o to, że coś nam doskwiera, że ktoś nam dokopał, albo, że życie zbyt ciężkie i gryzie nas w doopę. Po prostu przychodzi taki dzień, gdy człowiek się budzi i..,dzieje się coś dziwnego. Mnie dopadło dzisiaj.
Jakieś zwłoki zwlekły się z łóżka, jakieś zwłoki wsiadły do samochodu, jakieś zwłoki pojechały do pracy. A mnie wciąż z tyłu głowy kołatała się myśl, że te zwłoki są mi jakoś dziwnie znajome.

 Zwłoki odbębniły pracę, po drodze złapały gumę w bucie, za sprawą gwoździa, który na szczęście nie okazał się tym przysłowiowym gwoździem do trumny,(ale buta szkoda). Zwłoki zrobiły zakupy i jakoś dowlokły się do domu. Skąd ja te zwłoki znam? ta myśl nie dawała mi spokoju.
Zwłoki stanęły przed lustrem, spojrzały w jego gładką taflę i... BINGO !!! zagadka rozwiązana. Te zwłoki to ja :-))...
Chyba trzeba się reanimować u fryzjera i kosmetyczki. Lub chociaż domowe spa sobie zapodać. Ale pomyślę o tym  jutro.
Dziś nawet myślenie mnie boli...
Macie też czasem takie dni? mnie się akurat dzisiaj trafił taki bonus.